Στις προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών για το χρίσμα, η ψήφος των γυναικών θεωρείται καθοριστικός παράγοντας. Οι γυναίκες αποτελούν το 52% του εκλογικού σώματος της χώρας και στο μεγαλύτερο ποσοστό τους ψηφίζουν Δημοκρατικούς.

Σε αυτή τη βάση, η καμπάνια της Χίλαρι Κλίντον στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην εικόνα της ως υπερασπίστριας των δικαιωμάτων των γυναικών. Η ίδια πασπαλίζει την καμπάνια της με φεμινιστική ρητορική, ενώ κάποιες από τις εκπροσώπους της προσπαθούν να ενοχοποιήσουν όσες ψηφοφόρους δεν σκοπεύουν να στηρίξουν την Κλίντον στη βάση της «έμφυλης αλληλεγγύης». Η πρώην υπουργός Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ, για παράδειγμα, δήλωσε πρόσφατα: «Υπάρχει συγκεκριμένη θέση στην κόλαση για όσες γυναίκες δεν στηρίζουν η μια την άλλη».

Ωστόσο, οι προσπάθειες της Κλίντον δεν φαίνονται να καρποφορούν, ειδικά ανάμεσα στις νεότερες γυναίκες, οι οποίες έχουν μέχρις στιγμής εκδηλώσει μεγαλύτερη προτίμηση για τον αντίπαλό της  Μπέρνι Σάντερς. Στις προκριματικές της Αϊόβα και του Νιου Χάμσαϊρ, 82-84% των νέων γυναικών κάτω από 30 ετών ψήφισαν για τον γερουσιαστή από το Βερμόντ.

Πώς εξηγείται αυτή η μεγάλη απόρριψη της Κλίντον από τις νέες γυναίκες;

Πόσο φεμινίστρια είναι η ίδια η Κλίντον;

Η Κλίντον επιχείρησε να παρουσιάσει τη δική της επιτυχημένη επαγγελματική καριέρα ως θρίαμβο του φεμινισμού, υπονοώντας ότι η νίκη της στις προκριματικές των Δημοκρατικών και ενδεχομένως στην Προεδρία θα αντιπροσωπεύσει μια νίκη για όλες τις γυναίκες.

Ωστόσο, στις σημερινές συνθήκες, το επιχείρημα ότι η ψήφος σε μια γυναίκα όπως η Κλίντον μπορεί να οδηγήσει στη χειραφέτηση και να αποτελέσει μια απάντηση στον σεξιστικό κόσμο δεν έχει απήχηση στις νεότερες γυναίκες.

Σύμφωνα με πολλές ριζοσπαστικές φεμινιστικές ομάδες, το στίγμα και οι αποφάσεις της Κλίντον ως υπεύθυνης για τη χάραξη πολιτικής δεν δικαιώνουν τις φεμινιστικές της αξιώσεις.

Επίσης, η αντίδρασή της απέναντι σε μια σειρά από κατηγορίες για σεξουαλικά αδικήματα του συζύγου της, το 1992, αποτελεί ένα ζήτημα που επισημαίνουν διαρκώς πολλές φεμινιστικές ομάδες. Όπως αναφέρουν, απέναντι σε αυτές τις κατηγορίες, η Κλίντον είπε: «Αυτές οι γυναίκες είναι τιποτένιες. Κανείς δεν πρόκειται να τις πιστέψει»

Είναι το πρόγραμμα του Σάντερς πιο φεμινιστικό από της Κλίντον;

Η Γκλόρια Στάινεμ υποστήριξε πρόσφατα ότι οι νέες γυναίκες στηρίζουν τον Σάντερς για να είναι με «τα αγόρια που στηρίζουν Μπέρνι». Φαίνεται, ωστόσο, ότι αυτό που πιστεύουν οι νέες γυναίκες είναι ότι οι προοδευτικές κοινωνικο-οικονομικές θέσεις του Σάντερς θα τους προσφέρουν περισσότερα από το συντηρητικό πρόγραμμα της Κλίντον.

Επιπλέον, όπως υποστηρίζουν φεμινιστικές ομάδες, η Κλίντον ως γερουσιαστής αλλά και ως υπουργός Εξωτερικών στήριξε συστηματικά πολιτικές που υπήρξαν επιβλαβείς για τις γυναίκες.

Ανάμεσα σε αυτές τις ομάδες είναι και η AF3IRM, μια αμερικανική διεθνική φεμινιστική οργάνωση, η οποία δημιουργήθηκε από μη λεύκες γυναίκες –ένας πληθυσμός που πλήττεται σοβαρά από τη φτώχια στις ΗΠΑ.

Όπως δήλωσε στο teleSUR η εκπρόσωπος της οργάνωσης Τζολέν Λέβιντ, «οι πολιτικές της Κλίντον, άμεσα ή έμμεσα, είχαν ολέθρια αποτελέσματα για τους φτωχούς και ιδιαίτερα για τις γυναίκες», δίνοντας ως παράδειγμα την υποστήριξή της στην κλιμάκωση του πολέμου για τα ναρκωτικά, στις περικοπές από την υγειονομική περίθαλψη το 1990, και πιο πρόσφατα τη στήριξη της στη Διατλαντική Συμφωνία (ΤTP).

«Με την ΤTP, η Κλίντον δημιουργεί αρνητικές συνέπειες για τις γυναίκες, όχι μόνο εντός των ΗΠΑ αλλά και σε άλλες χώρες», υποστηρίζει η Λέβιντ.

Από την πλευρά του, ο Σάντερς υποστηρίζει την αναγνώριση δικαιωμάτων για τις εργαζόμενες στον τομέα του σεξ, κερδίζοντας την υποστήριξη μιας συγκεκριμένης πτέρυγας φεμινιστριών.

«(Στηρίζουμε τον Σάντερς) γιατί πιστεύουμε ότι εκπροσωπεί καλύτερα τις φεμινιστικές πεποιθήσεις μας, υποστήριξε η Mistress Simone στο Mediaite. «Η Χίλαρι δεν υποστηρίζει τη νομιμοποίηση των εργαζομένων στον τομέα του σεξ, οπότε θα ήταν γελοίο από πλευράς μας να στηρίξουμε κάποια που δεν αναγνωρίζει το δικαίωμά μας στην αυτονομία και που προτιμά να δει τις εργαζόμενες αυτές να συλλαμβάνονται αντί να έχουν δικαιώματα».

Η Mistress Simone και άλλες συνάδελφοι της, μάλιστα, ενεπλάκησαν ενεργά στην εκστρατεία, προσφερόμενες να δώσουν κάποια από τα έσοδά τους κατευθείαν στην καμπάνια του Σάντερς

Το χάσμα γενεών και η αλλαγή στη φεμινιστική σκέψη

Καταρχάς, η ηλικία φαίνεται ότι αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα, όχι μόνο για τις νέες γυναίκες αλλά και για τους νέους άντρες, καθώς οι νέοι φαίνονται πιο ανοικτοί στις ριζοσπαστικές θέσεις, τις οποίες προωθεί ο Σάντερς κατά τη διάρκεια της καμπάνιας.

Η Κλίντον από την άλλη, αντιπροσωπεύει μια πιο συντηρητική τάση, όπως υποστήριξε ανοιχτά το 1996, σε μια συνέντευξή της στο ειδησεογραφικό δίκτυο NPR, η οποία πρόσφατα ξαναήρθε στην επικαιρότητα. Σε αυτή τη συνέντευξη είπε: «Αισθάνομαι ότι οι πολιτικές μου πεποιθήσεις έχουν τις ρίζες τους στον συντηρητισμό με τον οποίο μεγάλωσα», προσθέτοντας ότι είναι πολύ περήφανη που υπήρξε «ένα κορίτσι του Γκολντγουότερ», αναφερόμενη στην εμπλοκή της στην προεδρική εκστρατεία του ρεπουμπλικανού Μπάρι Γκολντγουότερ.

Όσον αφορά τις γυναίκες, η διαφορά των γενεών διαδραματίζει σημαντικό ρόλο: για τις μεγαλύτερες γενιές, η εικόνα μιας γυναίκας Προέδρου θα μπορούσε να συμβολίζει μια συγκλονιστική νίκη. Όμως για τις επόμενες γενιές που κατέκτησαν αρκετά από τα δικαιώματα για τα οποία πάλευαν οι μητέρες τους, το φύλο του μελλοντικού Προέδρου έχει μικρότερη σημασία από το ίδιο το πολιτικό του πρόγραμμα.

«Για τη γιαγιά μου, τη μητέρα μου και τη θεία μου είναι πραγματικά σημαντικό το να έχουν γυναίκα Πρόεδρο. Εγώ δεν έχω ακόμα εμπειρία από την αγορά εργασίας και δεν έχω αισθανθεί κάτι τέτοιο», δήλωσε στο Τime η δευτεροετής φοιτήτρια Κλερ Σαλέρνο, υποστηρίκτρια του Σάντερς.

Η νέα γενιά φεμινιστριών επιμένει στη σημασία της «πολλαπλότητας των καθορισμών», εννοώντας ότι το φύλο διασταυρώνεται και με άλλες κοινωνικές ταυτότητες, όπως η φυλή και η τάξη, και θα ήταν λάθος να δώσει κανείς προτεραιότητα σε μία από αυτές έναντι των άλλων.

Η Κλίντον «δεν διαθέτει αυτή την οπτική των πολλαπλών καθορισμών. Αντιπροσωπεύει τον κυρίαρχο, νεοφιλελεύθερο, λευκό φεμινισμό και είναι ταξικά προσανατολισμένη», λέει η Λέβιντ, αναφερόμενη επίσης στη θέση της Κλίντον στην εταιρία Walmart Broad – μια θέση που, κατά την ίδια, την απομακρύνει από τις γυναίκες που συμμετέχουν στην AF3IRM, οι οποίες προσπαθούν να ζήσουν με τον «κατώτατο μισθό».

Αν η Κλίντον κερδίσει το χρίσμα, όπως πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν με βάση τα τελευταία αποτελέσματα, οι προοδευτικές φεμινίστριες και ειδικά οι νεότερες θα την επιλέξουν ίσως ευκολότερα έναντι του ρεπουμπλικανού υποψηφίου.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο TeleSur, στις 29 Φεβρουαρίου 2016.