Από τη στιγμή που ο δεξιός συνασπισμός της Βενεζουέλας κέρδισε τη μεγάλη πλειοψηφία στις εθνικές εκλογές του Δεκεμβρίου, εγκαλεί διαρκώς την κυβέρνηση του Προέδρου Νικολάς Μαδούρο και τη σοσιαλιστική συμμαχία, απαιτώντας τον σεβασμό των νόμων του Συντάγματος. Ωστόσο, η γλώσσα του δικού τους ηγέτη αποκαλύπτει ότι εκείνοι δεν σκοπεύουν να κάνουν το ίδιο.
Της Isobel Finbow
Πρώην νομοθέτης της Τέταρτης Δημοκρατίας, ο Χένρι Ράμος Αλούπ εξελέγη πρόσφατα πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης και στην πρώτη του ομιλία του προς το σώμα είπε: «Στους επόμενους έξι μήνες θα αναζητήσουμε μια συνταγματική, δημοκρατική, ειρηνική και εκλογική έξοδο για την παύση της παρούσας κυβέρνησης».
Η ιδέα δεν είναι ούτε καινούργια ούτε σοκάρει για πρώτη φορά: από τη μέρα της εκλογικής τους νίκης, στις 6 Δεκεμβρίου, τα στελέχη του Τραπεζιού Δημοκρατικής Ενότητας (MUD) επαναλαμβάνουν ότι προτεραιότητά τους είναι η απομάκρυνση του Νικολάς Μαδούρο από την Προεδρία. Η πλειοψηφία των δύο τρίτων που έχουν εξασφαλίσει στην Εθνοσυνέλευση τούς επιτρέπει συνταγματικά να καλέσουν σε δημοψήφισμα, μόλις ο σοσιαλιστής ηγέτης συμπληρώσει το μισό της θητείας του.
Όμως, η επιλογή της λέξης «έξοδος» από τον Ράμος –μια λέξη με μεγάλη σημασία για τη βενεζουελάνικη Δεξιά– δεν ήταν τυχαία. Αντανακλά τα διπλά κριτήρια του δεξιού MUD για την επόμενη περίοδο: την πρόθεσή τους να εγείρουν ζητήματα συνταγματικότητας όποτε είναι βολικό και ταυτόχρονα την απαξίωσή τους για τον εκλεγμένο Πρόεδρο Μαδούρο ή την προθυμία τους να χρησιμοποιήσουν άλλα μέσα προκειμένου να απομακρύνουν την κυβέρνηση – ακόμα και βίαια, αν τα συνταγματικά μέσα δεν αρκούν.
«Η Έξοδος» (La Salida) ήταν μια προσεκτικά ενορχηστρωμένη καμπάνια που ξεκίνησε από τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης στις 12 Φεβρουαρίου 2014, προκειμένου να εκδιωχθεί βίαια ο Μαδούρο και οδήγησε τελικά στον θάνατο 40 τουλάχιστον ανθρώπων.
Σε όλη τη χώρα, Βενεζουελάνοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των δεξιών ηγετών για αναταραχή και αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης.
Το αποτέλεσμα ήταν μήνες χάους: εμπρηστικές επιθέσεις σε δημόσια κτίρια, δρόμοι που μετατράπηκαν σε σκουπιδότοπους, αποκλείστηκαν με οδοφράγματα και ελέγχονταν από οπλισμένους άνδρες με το πρόσωπό τους καλυμμένο με κουκούλες, οι οποίοι πυροβολούσαν διερχόμενα αυτοκίνητα και πεζούς.
Επίσης, οι οργανωτές των οδοφραγμάτων –οι “guarimbas,”όπως αποκαλούνταν– ύψωναν συρμάτινα καλώδια, κατά μήκος πολυσύχναστων δρόμων, με αποτέλεσμα τον θάνατο ανυποψίαστων μοτοσικλετιστών.
Περίπου 20 θάνατοι έχουν συνδεθεί άμεσα με τη βία της αντιπολίτευσης και τα οδοφράγματα.
Ο Λεοπόλδο Λόπεζ, ηγετική φιγούρα της αντιπολίτευσης, καταδικάστηκε σε 14 χρόνια φυλάκισης για τον ρόλο που διαδραμάτισε στο ξέσπασμα της βίας υπό το σύνθημα «Η Έξοδος» – μια ποινή που το MUD θα επιδιώξει να αναιρέσει, όπως είπε ο Ράμος στην ομιλία του προς την Εθνοσυνέλευση.
Έτσι, όταν ο Ράμος, ένας «δεινόσαυρος» του παλιού νεοφιλελεύθερου κατεστημένου της Βενεζουέλας, ανακοίνωσε το σχέδιο του για «συνταγματική έξοδο» της κυβέρνησης Μαδούρο –έχοντας προεκλογικά πει ότι δεν θα πράξει έτσι, αλλά θα ασχοληθεί με την επίλυση των πιο πιεστικών προβλημάτων της χώρας– ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης ξεκαθάριζε στην πραγματικότητα το ακριβώς αντίθετο. Με δυο λόγια, ο Ράμος άνοιξε τα χαρτιά του και αποκάλυψε τη βασική στόχευση του MUD: να αφανίσει τον σοσιαλισμό με οποιοδήποτε μέσο.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο teleSUR, στις 5 Ιανουαρίου 2016.
Για τη συγγραφέα
Η Isobel Finbow είναι δημοσιογράφος και αρθρογραφεί στο teleSUR. Ασχολείται κυρίως με θέματα για το περιβάλλον και τη Λατινική Αμερική.
