Με ένα εξαιρετικό αφιερωματικό τεύχος το περιοδικό New York καταγράφει την ιστορία της πρώτης δεκαετίας του κινήματος Black Lives Matter με τίτλο «Δέκα χρόνια μετά τον Trayvon».
Του Λουκά Καρνή
Το αφιέρωμα ξεκινάει από τη δολοφονία που πυροδότησε τα πάντα, τον θάνατο του 17χρονου Τρέιβον Μάρτιν από τον Τζορτζ Ζίμερμαν. Δέκα χρόνια πίσω, στις 26 Φεβρουαρίου του 2012, ο άοπλος έφηβος αφροαμερικανός έπεσε νεκρός από τα πυρά του Ζίμερμαν στην πόλη Σάνφορντ της Φλόριντα.
Ο δολοφόνος, πρώην εθελοντής μιας ομάδας ασφαλείας της πόλης, ισχυρίστηκε πως ήταν σε αυτοάμυνα και δεν είχε πρόθεση να τον σκοτώσει. Τότε έλεγε ότι «το παρουσιαστικό του εφήβου του κίνησε υποψίες» (ο Τρέιβον είχε κάνει το «ολέθριο» λάθος να φοράει την κουκούλα του φούτερ του). Ο Ζίμερμαν πυροβόλησε τον Μάρτιν στην καρδιά.
Για έξι εβδομάδες οι αρχές δεν είχαν εκδώσει ένταλμα σύλληψης για τον 29χρονο, ενώ η αθώωσή του δίχασε τις ΗΠΑ, δημιουργώντας έντονο προβληματισμό για θέματα ρατσισμού και οπλοχρησίας. Το BLM κίνημα μόλις ξεκινούσε.
Γράφει ο Michael Arceneaux στο κεφάλαιο “The Day I Quit Believing” (Η Μέρα Που Σταμάτησα Να Πιστεύω) του εκτενέστατου αφιερώματος στο New York Magazine: «Η μέρα που αθωώθηκε ο Τζορτζ Ζίμερμαν ήταν η μέρα που σταμάτησα να δικαιολογώ την Αμερική. Έξι ημέρες μετά, ο Μπαράκ Ομπάμα, ο άνθρωπος που ήταν υπεύθυνος για αυτή την προσωρινή αναστολή της δυσπιστίας μου απέναντι στο σύστημα, εκφώνησε μια ομιλία που μου κατέστησε σαφές πόσο ανόητος ήμουν. Ο πρόεδρος αναγνώρισε τον πόνο που νιώσαμε πολλοί από εμάς, αλλά, ως αγγελιοφόρος ελπίδας, τόνισε ότι “όσο δύσκολο και προκλητικό και αν ήταν όλο αυτό το επεισόδιο για πολλούς, δεν θέλω να χάσουμε την πίστη μας ότι τα πράγματα βελτιώνονται”. Δεν το πίστευα όταν το είπε, και μου ακούγεται ακόμα πιο ανόητο τώρα, δέκα χρόνια μετά».
Από το φόνο του άοπλου Τρέβον μέχρι τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ το 2020, το διεθνές πλέον ακτιβιστικό Black Lives Matter (οι μαύρες ζωές έχουν αξία) μετράει άπειρες αφορμές για να διεκδικήσει την αναχαίτιση του συστημικού ρατσισμού προς τους μαύρους.
Το BLM διεξάγει τακτικά διαμαρτυρίες ενάντια στις δολοφονίες μαύρων από αστυνομικούς και ευρύτερα ζητήματα όπωςοι διακρίσεις με βάση τα φυλετικά χαρακτηριστικά, η αστυνομική βαρβαρότητα και η φυλετική ανισότητα στο αμερικανικό σύστημα ποινικής δικαιοσύνης .
Με εναρκτήριο λάκτισμα την αθώωση του Ζίμερμαν το 2013, το κίνημα ξεκίνησε με τη χρήση του χάσταγκ #BlackLivesMatter στα κοινωνικά μέσα και αναγνωρίστηκε σε εθνικό επίπεδο για τις διαδηλώσεις του στους δρόμους μετά τον θάνατο δύο Αφροαμερικανών το 2014. Του Μάικλ Μπράουν – που είχε ως αποτέλεσμα διαδηλώσεις και αναταραχές στο Φέργκιουσον, μια πόλη κοντά στο Σαιντ Λούις – και του Έρικ Γκάρνερ στη Νέα Υόρκη.
Οι δημιουργοί του χάσταγκ και της παρότρυνσης για δράση, η Αλίσια Γκάρζα, η Πατρίς Κάλορς και η Οπάλ Τομέτι, επέκτειναν το έργο τους σε ένα εθνικό δίκτυο με περισσότερα από 30 τοπικά τμήματα μεταξύ του 2014 και του 2016 αλλά το BLM δεν έχει επίσημη ιεραρχία ή δομές.
Διαβάστε το χρονολόγιο και την ποτισμένη με αίμα αφροαμερικανικό ιστορία του στο New York.
