H μεγάλη απεργία πείνας των Παλαιστινίων κρατουμένων και το κίνημα αλληλεγγύης




Χιλιάδες Παλαιστίνιοι διαδήλωσαν στη Ραμάλα της Δυτικής Όχθης, σε ένδειξη αλληλεγγύης για τους απεργούς πείνας που κρατούνται από το Ισραήλ.

Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην Πλατεία Νέλσον Μαντέλα την Τετάρτη 3 Μαΐου, φωνάζοντας το σύνθημα «ελευθερία» και κρατώντας την παλαιστινιακή σημαία, καθώς και φωτογραφίες των απεργών πείνας, μεταξύ των οποίων και ο Μαρουάν Μπαργκούτι.

Η απεργία πείνας ξεκίνησε στις 17 Απριλίου, με τη συμμετοχή 1.500 κρατουμένων, για τη διεκδίκηση της βελτίωσης συνθηκών κράτησης και της ιατρικής περίθαλψης, της δυνατότητας οικογενειακών επισκέψεων, καθώς και για την παύση των μέτρων της απομόνωσης και της διοικητικής κράτησης χωρίς δίκη. Οι κρατούμενοι συμπληρώνουν τη 18η μέρα απεργίας και δέχονται να λάβουν μόνο νερό και αλάτι.

Οι ομιλητές/τριες στη διαδήλωση αλληλεγγύης κάλεσαν σε ένα νέο κίνημα ανυπακοής των πολιτών ενάντια στην ισραηλινή κατοχή. Η σύζυγος του Μπαργκούτι, Fadwa, απευθυνόμενη στους συγκεντρωμένους είπε: «Αυτή η απεργία πείνας είναι μέρος του αγώνα μας ενάντια στην κατοχή, για τη διεκδίκηση ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας». «Η ελευθερία των κρατουμένων ανοίγει των δρόμο για την ελευθερία ενός ολόκληρου λαού. Γι’ αυτό, ο κόσμος και η ηγεσία πρέπει να στηρίξουν αυτή την απεργία», πρόσθεσε. O Μπαργκούτι έχει καταδικαστεί σε πέντε φορές ισόβια για τον ρόλο του στη Δεύτερη Ιντιφάντα.

Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε η PLO (Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης), ο ίδιος ο Μπαργκούτι γράφει: «Το Ισραήλ δεν μπορεί να μας κάνει να σωπάσουμε, δεν μπορεί να μας απομονώσει, δεν μπορεί να σπάσει το ηθικό μας. Αυτή η απεργία πείνας στοχεύει στο να αντιπαρατεθεί στη συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη εφαρμογή άδικων μέτρων απέναντι στους κρατούμενους και τις οικογένειές τους. Δηλώνουμε την αποφασιστικότητά μας να δώσουμε αυτόν τον αγώνα με οποιοδήποτε κόστος».

rally
Από τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους κρατούμενους απεργούς πείνας, που οργανώθηκε στη Ραμάλα

Ο Καντούρα Φάρες, επικεφαλής μιας από τις ομάδες για τα δικαιώματα των κρατουμένων, κάλεσε σε μια «λαική ιντιφάντα προς υποστήριξη της ιντιφάντα των κρατουμένων».

Αυτή τη στιγμή είναι φυλακισμένοι από το Ισραήλ περίπου 6.500 Παλαιστίνιοι. Από αυτούς, 500 κρατούνται υπό το καθεστώς της διοικητικής κράτησης, την οποία το Ισραήλ εφαρμόζει για να επιβάλλει τη φυλάκιση χωρίς την απαγγελία κατηγοριών και τη διεξαγωγή δίκης.

Σύμφωνα με τον ρεπόρτερ του Al Jazeera στη Ραμάλα, μετά την έναρξη της απεργίας πείνας το Ισραήλ επέβαλε περαιτέρω κυρώσεις στους κρατούμενους, απαγορεύοντάς τους την επαφή με τους δικηγόρους τους – μια κίνηση που οδήγησε σε νομική προσφυγή στο Ανώτατο Ισραηλινό Δικαστήριο.

Η απεργία των κρατουμένων έχει λάβει μεγάλη υποστήριξη από σχολεία, τράπεζες και επιχειρήσεις, που έκαναν απεργία την Πέμπτη 27 Απριλίου σε ένδειξη αλληλεγγύης στους κρατούμενους απεργούς πείνας.

Η δυνατότητα πραγματοποίησης οικογενειακών επισκέψεων βρίσκεται στον πυρήνα της απεργίας. Οι συγγενείς των κρατουμένων δεν έχουν δυνατότητα επαφής και έτσι ζουν σε ένα καθεστώς «μόνιμης αγωνίας», δήλωσε στο AFP o Μαχμούντ Αλ-Ζιαντέχ, του οποίου ο γιός Μαζίντ βρίσκεται στη φυλακή εδώ και 15 χρόνια.

Η Χιντ Αφένα δεν έχει δει τους γιους της Αχμέντ και Σαλέχ από το τότε που φυλακίστηκαν: ο ένας πριν από έξι μήνες και ο δεύτερος πριν από έναν χρόνο. Όπως δήλωσε, οι αρχές της φυλακής αρνούνται να της χορηγήσουν άδεια επίσκεψης για «λόγους ασφαλείας».

Την ημέρα διεξαγωγής της μεγάλης διαδήλωσης αλληλεγγύης, η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ICRC) εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία καλούσε τις ισραηλινές αρχές να σταματήσουν τη «συστηματική αναστολή» των οικογενειακών επισκέψεων που επιβάλλουν στους απεργούς πείνας.

«Η επαφή των κρατουμένων με τις οικογένειές τους πρέπει να γίνει δεκτή και όχι να περιορίζεται», δήλωσε ο Ζακ ντε Μάιο, επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού για το Ισραήλ και τις κατεχόμενες περιοχές. «Οι οικογένειες πληρώνουν το τίμημα αυτής της κατάστασης», προσέθεσε.

Για τους Παλαιστίνιους οι φυλακές αποτελούν ένα από τα κεντρικά σύμβολα της ισραηλινής κατοχής, και στο παρελθόν έχουν διεξαχθεί και άλλες απεργίες πείνας, αλλά η παρούσα αποτελεί τη μεγαλύτερη σε κλίμακα.

Πηγή: Al Jazeera