Κάνοντας πρεμιέρα ως Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SDP) το 1992 και αλλάζοντας την ονομασία τους σε Κομμουνιστικό Κόμμα της Κένυας (CPK) το 2019, οι κόκκινοι της χώρας δεν είχαν και την καλύτερη απόδοση στις προηγούμενες εκλογές.
Του Λουκά Καρνή
Η τωρινή ηγεσία του κόμματος θέλει να ανατρέψει τη δυναμική στις εκλογές που θα γίνουν 9 Αυγούστου, πολεμώντας την αποχή των νέων ψηφοφόρων, όμως οι τελευταίοι είναι κατάφωρα απογοητευμένοι από οποιοδήποτε εκλογικό προϊόν.
“Αφού θα κλέψουν, γιατί να τους ψηφίσω;” Αυτό είναι ένα από τα επιχειρήματα της νεολαίας μιας χώρας απίστευτα πλούσιας και βέβαια με την ανισότητα να είναι όχι απλά έκδηλη αλλά σχεδόν φυσικοποιημένη.
Πρόκειται για μια κανονικότητα που θέλει τους νέους που μεγαλώνουν και ενηλικιώνονται στις άγριες γειτονιές του Ναϊρόμπι να ενδιαφέρονται περισσότερο για το αγγλικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, παρά για τις επικείμενες προεδρικές και βουλευτικές εκλογές, στις 9 Αυγούστου στη χώρα.
Ουσιαστικά όχι απλά δεν ενδιαφέρονται, αλλά δεν πάνε καν να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους, προδομένοι πάντα από τους πολιτικούς τους, σε μια χώρα που θερίζει η ανεργία και η πανδημία του κοροναϊού.
“Είναι όλοι τους ίδιοι”
Έξι εκατομμύρια νέοι θα αποκτήσουν φέτος δικαίωμα ψήφου στη χώρα, καθώς ενηλικιώνονται. Ελάχιστοι θα το ασκήσουν, καθώς αισθάνονται ότι η πολιτική ελίτ είναι “ανίκανη και διεφθαρμένη.”
“Δεν είμαι πραγματικά σίγουρη ότι θα ψηφίσω”, δήλωσε στο AFP η 22χρονη φοιτήτρια Ρενέ Τζοάν, καθώς περίμενε να εγγραφεί το όνομά της.
“Ακόμη και αν ψηφίσεις, οι ηγέτες παραμένουν οι ίδιοι και δεν νομίζω ότι θα υπάρξει κάποια ουσιαστική διαφορά, όποιος και αν αναδειχθεί στην εξουσία”, προσθέτει.
Πολιτικοί αναλυτές λένε ότι αν μπορεί κάτι να εξυγιάνει τη συχνά τοξική πολιτική σκηνή της χώρας είναι οι νέοι.
Επιπλέον επισημαίνουν εδώ και μήνες ότι οι εκλογές του καλοκαιριού έχουν δύναμη να μεταμορφώσουν το status quo με τους νέους ανθρώπους να γυρνάνε την πλάτη σε εθνοτικά αφηγήματα. Βέβαια αυτοί είναι αναλυτές και μιλάνε θεωρητικά. Στους δρόμους του Ναϊρόμπι, όμως, οι νέοι εξακολουθούν να μοιάζουν απαθείς σε κάθε προσπάθεια προσέλκυσης του ενδιαφέροντος τους από πολιτικούς σχηματισμούς.
“Εμείς γλείφουμε κόκαλα, αυτοί τρώνε τη σάρκα”
Με μια viral κίνηση επικοινωνίας που κέρδισε δημοσιότητα εντός και εκτός της χώρας, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κένυας κυκλοφόρησε ένα τραγούδι Gengetone – ένα είδος ραπ του δρόμου – για να πείσει τους νέους να του δώσουν την ψήφο τους τον Αύγουστο.
“Μας είπαν ψέματα, δεν έκαναν ποτέ τη δουλειά τους. Όταν εμείς τρώμε κόκαλα, αυτοί τρώνε το κρέας. Έχουν κοιλιά λόγω των χρημάτων που μας έκλεψαν”, ραπάρει ο kayostwo και τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ, φορώντας t-shirts με το λογότυπο του Κομμουνιστικού Κόμματος της χώρας.
Το τραγούδι απευθύνεται σε μια εξαγριωμένη νεολαία, ώστε να έρθει στις κάλπες τον ερχόμενο Αύγουστο και να ψηφίσει το μαρξιστικό CPK. Βέβαια, αν το τραγούδι αποδειχθεί hit, το στοίχημα είναι πραγματικά κερδισμένο.
Οι νέοι κάτω των 35 ετών αποτελούν τα τρία τέταρτα του πληθυσμού της Κένυας, όμως λίγοι πιστεύουν ότι έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν τα εκλογικά αποτελέσματα.
Ο πολιτικός αναλυτής Macharia Munene δήλωσε ότι η απάθεια αντανακλά μια “εθνική αποτυχία”.
Ρίμες εναντίον δυναστείας
Ήδη η πολιτική κούρσα παίζεται ανάμεσα σε δύο. Ο υποψήφιος του ΚΚΚ, Booker Nger Omole δεν μπορεί να αναμετρηθεί με τους δύο κυρίαρχους αντιπάλους, τον αντιπρόεδρο της χώρας William Ruto και τον τέσσερις φορές υποψήφιο για την προεδρία Raila Odinga.
Ο 55χρονος Ruto ελπίζει ότι η διαδρομή του από την ανέχεια στον πλούτο, από πλανόδιος πωλητής στον δρόμο στη θέση του κορυφαίου πολιτικού, θα έχει απήχηση στη νεολαία της Κένυας, μετατρέποντας τον εαυτό του σε έναν εκπρόσωπο των “πλανόδιων” που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα σε μια χώρα που κυβερνάται από “δυναστείες”.
Ο Odinga πάλι είναι κομμάτι της πολιτικής δυναστείας της χώρας. Η οικογένεια του πρωταγωνιστεί και έχει συνδιαμορφώσει την πολιτική της Κένυας από την ανεξαρτησία της και μετά, το 1963.
Το παλιό ενάντια στο νέο με τη δύναμη της ραπ. Ανοίξτε volume.
