Ονομάζεται «Οι Πειρατές της Καραϊβικής» και πρόκειται για την έκθεση σχετικά με το πώς η διαπλοκή της Τράπεζας Santander με την Αναπτυξιακή Τράπεζα του Πουέρτο Ρίκο διόγκωσε τη δημοσιονομική καταστροφή της χώρας.
Η έρευνα του δημοσιογράφου Χετζ Κλίπερς [Hedge Clippers] επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο δύο ανώτατοι τραπεζικοί υπάλληλοι συνέβαλαν αρχικά στη δημιουργία της οικονομικής κρίσης, και στη συνέχεια χρίστηκαν υπεύθυνοι για την αντιμετώπισή της. Πρόκειται για τα πρώην μεγαλοστελέχη της Τράπεζας Santander Χοσέ Ραμόν Γκοναζάλες και Κάρλος Μ. Γκαρσία.
Παρά το γεγονός ότι η εργάζονταν σε θέσεις ευθύνης στην τράπεζα που διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στη διόγκωση του δημόσιου χρέους, τα δύο στελέχη προσλήφθηκαν λίγο αργότερα από την κυβέρνηση της χώρας, προκειμένου να γνωμοδοτήσουν για τους τρόπους με τους οποίους το χρέος αυτό θα μπορούσε να καταστεί βιώσιμο και διαχειρίσιμο και ως εκ τούτου εξυπηρετίσιμο.
Η Tράπεζα Santander είναι ένας παγκόσμιος τραπεζικός γίγαντας με έδρα τη Μαδρίτη. Η έρευνα του Κλίπερς μελετά 90 συμφωνίες για το χρέος στις οποίες η Santander είτε ήταν ο βασικός εγγυητής είτε συμμετείχε σε κάποια εγγυητική ομάδα. Αυτές οι συμφωνίες αφορούσαν τα 61,2 δισ. δολάρια από το χρέος του Πουέρτο Ρίκο το οποίο φτάνει συνολικά τα 70 δισ. δολάρια.
Ως εγγυητής η Santander δομούσε τα ομόλογα, τα αγόραζε από το Πουέρτο Ρίκο και στη συνέχεια τα πουλούσε σε επενδυτές. Ως αντάλλαγμα για αυτές τις συναλλαγές, έπαιρνε μια παχυλή αμοιβή. Δημιούργησαν χρέος 61,2 δισ. δολάρια και έλαβαν ως αμοιβή περίπου 1 δισ.
Το 2009 ο Κάρλος Γκαρσία, ένας από τους βασικούς αρχιτέκτονες των συμφωνιών για το χρέος και στέλεχος της Τράπεζας Santander, μετακομίζει από τη Μαδρίτη στο Πουέρτο Ρίκο, προκειμένου να αναλάβει επικεφαλής της Αναπτυξιακής Τράπεζας του Πουέρτο Ρίκο.
Μετακινήθηκε, δηλαδή, από τη θέση αυτού που επωφελείτο από τις συμφωνίες για το χρέος στη θέση αυτού που θα έπρεπε να συμβουλεύει και να προστατεύει την κυβέρνηση και τους πολίτες του Πουέρτο Ρίκο. Έγινε, δηλαδή, αυτό που ο Κλίπερς ονόμασε «ο λύκος που φυλάει τα πρόβατα».
Ως πρόεδρος της Αναπτυξιακής Τράπεζας της χώρας, ο Κάρλος Γκαρσία προσλαμβάνει μια σειρά από πρώην στελέχη της Sanatnder, τα οποία σχετίζονταν με τις συγκεκριμένες συμφωνίες χρέους. Επιπλέον, υπό την ηγεσία του, η Τράπεζα χρησιμοποίησε μια σειρά από μεθόδους αντιμετώπισης τους χρέους, τις οποίες πολλοί αμφισβήτησαν.
Ένα παράδειγμα ήταν το λεγόμενο Ομόλογο COFINA το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να επαναχρηματοδοτεί απλήρωτα επιτόκια προηγούμενων ομολόγων. Το ομόλογο αυτό στηριζόταν στους φόρους και συγκεκριμένα σε έναν καταναλωτικό φόρο επί των μικρών συναλλαγών των πολιτών του Πουέρτο Ρίκο. Έναν φόρο, δηλαδή, τον οποίο πλήρωναν κυρίως τα χαμηλά στρώματα της χώρας.
Πηγή: democracynow
