Οι δημοσκοπήσεις συμφωνούν ότι το RN θα είναι η πρώτη κοινοβουλευτική δύναμη, αλλά χωρίς αρκετούς βουλευτές για να κυβερνήσει.
Του Marc Bassets
Το κοινό μέτωπο κατά της ακροδεξιάς φαίνεται να λειτουργεί. Ακόμη και αν δεν είναι εκεί όλοι όσοι θα μπορούσαν να είναι, και ενώ δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι πολίτες θα ακολουθήσουν την λογική του κοινού μετώπου.
Αυτή την εβδομάδα η γαλλική αριστερά και το κέντρο απέσυραν περισσότερους από 200 υποψηφίους από τον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών, που διεξάγεται σήμερα. Με την απόσυρση των υποψηφίων, ο στόχος είναι η ψήφος να επικεντρωθεί σε υποψηφίους από άλλα κόμματα που έχουν πιθανότητες να νικήσουν το φαβορί, τον Εθνικό Συναγερμό (RN) της Μαρίν Λεπέν.
Φαίνεται ότι αυτό το ρεπουμπλικανικό μέτωπο, όπως είναι γνωστό στη Γαλλία το cordon sanitaire, μπορεί να χρησιμεύσει για να αποτρέψει την ακροδεξιά από το να αποκτήσει την απόλυτη πλειοψηφία και να σχηματίσει κυβέρνηση. Τα ινστιτούτα δημοσκοπήσεων συμφωνούν: το RN θα λάβει μεταξύ 170 και 230 βουλευτών, μακριά από τους 289 που σηματοδοτούν το όριο των μισών συν μία του συνολικού αριθμού των εδρών.
Τα εύρη είναι τεράστια και, με εκατοντάδες ταυτόχρονες παράλληλες εκλογές σε κάθε περιφέρεια, είναι δύσκολο να προβλεφθεί η συμπεριφορά των ψηφοφόρων. Ωστόσο, ορισμένες δημοσκοπήσεις, όπως αυτές της Ipsos, δείχνουν ακόμη και ένα ουσιαστικό αδιέξοδο μεταξύ των τριών μπλοκ. Η αριστερά, μεταξύ 145 και 175 εδρών, το κέντρο του Μακρόν, μεταξύ 118 και 148 (και αν προστεθεί η μετριοπαθής δεξιά, 175 έως 215) και η ακροδεξιά, μεταξύ 175 και 205.
Μέχρι τώρα, εντούτοις, μπορούν να εξαχθούν δύο συμπεράσματα. Το πρώτο είναι ότι το NR, το οποίο ήταν η δύναμη με τις περισσότερες ψήφους στον πρώτο γύρο με περισσότερους από 10 εκατομμύρια ψηφοφόρους, θα πολλαπλασιάσει τον σημερινό αριθμό των βουλευτών του στον δεύτερο γύρο και θα είναι, για πρώτη φορά στην ιστορία της Γαλλίας, η μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι για να αποκτήσει το κόμμα της Λεπέν την απόλυτη πλειοψηφία, θα πρέπει να υπάρξει μια απροσδόκητη κινητοποίηση των ψηφοφόρων του RN, μια μαζική ανυπακοή των ψηφοφόρων των κομμάτων του ρεπουμπλικανικού μετώπου και ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό αποχής από ότι στον πρώτο γύρο.
«Υπάρχει μια πολύ μεγάλη πρόοδος του Εθνικού Συναγερμού σε σχέση με τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές, χωρίς να μπορεί να αποκτήσει απόλυτη πλειοψηφία», συνοψίζει ο Jean-Daniel Lévy, διευθύνων σύμβουλος της Harris Interactive France.
«Προς το παρόν, οδεύουμε προς μια πρωτοφανή κατάσταση στην Πέμπτη Δημοκρατία, με 190 έως 220 βουλευτές για το RN, χωρίς καμία πολιτική δύναμη μπροστά του». Την Πέμπτη, το ινστιτούτο του έδωσε στο RN μεταξύ 190 και 220 έδρες, ακολουθούμενο από 159 έως 183 έδρες για την Αριστερά και από 110 έως 135 έδρες για το Κέντρο του Μακρόν.
Σύμφωνα με τον Lévy, το γεγονός ότι το RN απέχει πολύ από την πλειοψηφία των 289 μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι, από την Τρίτη, υπάρχει αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «μια νέα πολιτική προσφορά». Αυτή η «νέα πολιτική προσφορά» είναι το ρεπουμπλικανικό μέτωπο.
Ο Bernard Sananès, πρόεδρος του Ινστιτούτου Elabe, βλέπει δύο στρατόπεδα να αναδύονται στην τελική φάση αυτών των εκλογών: ένα αντισυστημικό μέτωπο που ενσαρκώνεται από τους Λεπενιστές και ένα ρεπουμπλικανικό μέτωπο. Ο Sananès είναι επιφυλακτικός ως προς τις προβλέψεις, ωστόσο επισημαίνει: «Το ρεπουμπλικανικό μέτωπο φαίνεται να έχει μεγαλύτερη ικανότητα κινητοποίησης από το αντισυστημικό μέτωπο». Το ινστιτούτο του δίνει 200 έως 230 έδρες στο RN, ακολουθούμενες από 165 έως 190 έδρες για την Αριστερά και 120 έως 140 έδρες για το κέντρο του Μακρόν.
Το αποτέλεσμα αυτό θα ήταν εξαιρετικό για το RN, το οποίο κέρδισε 89 βουλευτές στις βουλευτικές εκλογές του 2022 και 8 στις εκλογές του 2017. Και θα ήταν καταστροφικό για το κόμμα του Μακρόν, το οποίο από την απόλυτη πλειοψηφία πριν από επτά χρόνια έφτασε στην πλειοψηφία των 250 εδρών πριν από δύο χρόνια, ενώ τώρα θα ήταν η τρίτη δύναμη.
Ωστόσο, ακόμη και το RN, το οποίο πριν από λίγες ημέρες έβλεπε τον εαυτό του με απόλυτη πλειοψηφία και στην κυβέρνηση, μειώνει τώρα τις προσδοκίες του, με την ίδια τη Λεπέν να αφήνει να εννοηθεί το ενδεχόμενο να επιδιώξει κυβέρνηση συνασπισμού με βουλευτές της μετριοπαθούς δεξιάς.
Τι συνέβη στο μεταξύ; Πρώτον, το ρεπουμπλικανικό μέτωπο.
Δεύτερον, τα αβίαστα λάθη του RN στην προεκλογική εκστρατεία. Το ένα είναι η πρόταση να αποκλειστούν οι Γάλλοι διπλοί υπήκοοι από στρατηγικές θέσεις στην διοίκηση. Στα αυτιά πολλών Γάλλων, η πρόταση αυτή αναβιώνει την εικόνα ξενοφοβίας από την οποία η Λεπέν προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από τότε που ανέλαβε τα ηνία του κόμματος το 2011. Όπως επισημαίνει ο Lévy, «η διεθνικότητα επηρεάζει ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού». Είναι πολύ γαλλικό να έχει κανείς δύο διαβατήρια, και μια επίθεση σε αυτόν τον πληθυσμό μπορεί να εκληφθεί ως επίθεση σε μια ανοιχτή και οικουμενική Γαλλία.
Επίσης, καθώς η εκστρατεία προχωρούσε, εμφανίστηκαν λεπτομέρειες για το προφίλ των υποψηφίων, και πολλοί από αυτούς διέψευσαν τις προσπάθειες της Λεπέν περί «αποδαιμονοποίησης του κόμματος.
Ο Τύπος και οι πολιτικοί αντίπαλοι υπονόμευσαν τα μηνύματα και την πορεία δεκάδων από αυτούς τους άγνωστους που μπορεί να κάθονται στην Εθνοσυνέλευση ήδη από την επόμενη εβδομάδα.
Ο απερχόμενος πρωθυπουργός, Γκαμπριέλ Αττάλ, υποστήριξε ότι «ένας στους τρεις υποψηφίους του Εθνικού Συναγερμού έχει προβεί σε σεξιστικές, ρατσιστικές, αντισημιτικές ή ομοφοβικές δηλώσεις». ΟΤζόρνταν Μπαρντελά, υποψήφιος της Λεπέν για την πρωθυπουργία αν το RN λάβει την απόλυτη πλειοψηφία, υπερασπίστηκε το κόμμα του λέγοντας ότι αυτοί οι υποψήφιοι είναι «μαύρα πρόβατα».
Είναι σαν να επιστρέφουν, στην τελική φάση της προεκλογικής εκστρατείας, τα παλιά φαντάσματα της ακροδεξιάς.
Μένει όμως να δούμε αν το κόμμα της Λεπέν θα κάνει την έκπληξη και θα επιτύχει την απόλυτη πλειοψηφία. Ή αν θα πλησιάσει και θα μπορέσει να κυβερνήσει με συνασπισμό. Σε κάθε περίπτωση, όπως λέει ο Jean-Daniel Lévy, το παιχνίδι των προσδοκιών δεν πρέπει να οδηγήσει σε σύγχυση.
«Ακόμη και αν ο Εθνικός Συναγερμός αποκτήσει μόνο 180 βουλευτές, πολιτικά θα ήταν ένας σεισμός. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών, μπορεί ήδη να θεωρηθεί μια πραγματική νίκη για το RN».
Διαβάστε όλο το άρθρο στην El País