Μετά από τρία χρόνια, λόγω των περιορισμών του κορωνοϊού, το Τόκυο φιλοξένησε ξανά την πολύχρωμη γιορτή υπερηφάνειας Rainbow Pride, όπου τα μέλη των ΛΟΑΤΚΙ+ κοινοτήτων αλλά και όλ@ οι άνθρωποι που είναι αλληλέγγυοι μαζί τους διεκδίκησαν ορατότητα και νομικά κατοχυρωμένα δικαιώματα συμβίωσης, σε μια χώρα που δεν αναγνωρίζει επισήμως τον γάμο ομοφυλοφίλων.
Tης Mi-Hyang Pak
Μετάφραση: Συντακτική ομάδα pass-world.gr
Ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ υπερηφάνειας ΛΟΑΤΚΙ+ στην Ασία επέστρεψε και πάλι, σε πλήρη ανάπτυξη, μετά από τριετή διακοπή λόγω της κρίσης του COVID-19. (Πέρυσι η παρουσία ήταν περιορισμένη λόγω του μικρού αριθμού συμμετεχόντων και των διεθνών ταξιδιωτικών ρυθμίσεων. Ορισμένες εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν διαδικτυακά λόγω του περιορισμού των προσωπικών επαφών).
Το Tokyo Rainbow Pride, που περιλαμβάνει το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας και την Παρέλαση Υπερηφάνειας, πραγματοποιήθηκε στις 22 και 23 Απριλίου στο πάρκο Yoyogi της περιοχής Σιμπούγια, έναν από τους μεγαλύτερους χώρους πρασίνου στο Τόκυο.
Συνολικά 240.000 άτομα συμμετείχαν στις εκδηλώσεις με θέμα «Πίεσε μέχρι να αλλάξει η Ιαπωνία» (Press on till Japan changes).
Από το 2012, το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας διοργανώνεται τον Απρίλιο. Δεν πραγματοποιείται τον Ιούνιο, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες με τις εκδηλώσεις Pride, λόγω των ειδικών συνθηκών της Ιαπωνίας, όπως για παράδειγμα οι καιρικές συνθήκες και οι διαδοχικές διακοπές των Ιαπώνων εργαζομένων.
Η Σιμπούγια είναι μια από τις πιο δημοφιλείς περιοχές του Τόκυο και πρωτοστάτησε ήδη από το 2015 στους γάμους και τα σύμφωνα συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων, που απονέμουν παρόμοιο νομικό καθεστώς με αυτό του γάμου.
Η συγκεκριμένη πρακτική στη Σιμπούγια ήταν εντελώς διαφορετική από την τότε επικρατούσα ιαπωνική στάση απέναντι στις σεξουαλικές μειονότητες. Την ίδια χρονιά, το διαμέρισμα Σεταγκάγια, το οποίο βρίσκεται δίπλα στη Σιμπούγια, άρχισε επίσης να παρέχει σε ομόφυλα ζευγάρια πιστοποιητικά που αναγνωρίζουν τη συμβίωσή τους ως ισοδύναμη με αυτή του γάμου.
Μετά το 2015, ακολούθησαν και άλλες τοπικές κυβερνήσεις και περισσότερες από τις μισές τοπικές κυβερνήσεις στην Ιαπωνία έχουν καθιερώσει κάποιο σύστημα συμβίωσης.
Το 2003, η Kamikawa Aya εξελέγη στη δημοτική συνέλευση της Σεταγκάγια. Ήταν η πρώτη ανοιχτά τρανσέξουαλ δημόσια λειτουργός της Ιαπωνίας.
Τον Μάρτιο του 2021, το περιφερειακό δικαστήριο του Σαπόρο δήλωσε ότι η μη αναγνώριση του γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου από την ιαπωνική κυβέρνηση ήταν αντισυνταγματική. Οι σεξουαλικές μειονότητες των οποίων η ύπαρξη είχε αγνοηθεί έχουν αποκτήσει οριστικά κάποιου είδους επίσημη αναγνώριση.
Τα τελευταία 10 χρόνια, ο αριθμός των συμμετεχόντων στο Rainbow Pride του Τόκιο αυξήθηκε κατά 53 φορές.
Από την άλλη πλευρά, οι σεξουαλικές μειονότητες στην Ιαπωνία εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν διακρίσεις στους χώρους εργασίας και στη ζωή τους, παρά την αύξηση της ευαισθητοποίησης της ιαπωνικής κοινωνίας για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, με αποτέλεσμα πολλοί να κρύβουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα.
Τα άλυτα προβλήματα
Τα περισσότερα προβλήματα παραμένουν άλυτα στην κοινωνία. Το σύστημα συμβίωσης που υπάρχει σε τοπικό επίπεδο δεν είναι νομικά δεσμευτικό και δεν εγγυάται τα ίδια δικαιώματα με εκείνα των παντρεμένων ζευγαριών.
Η Ιαπωνία εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου ως χώρα. Και η χώρα δεν έχει νόμο που να απαγορεύει τις διακρίσεις εις βάρος των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.
Η ιαπωνική κυβέρνηση εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει την ύπαρξη των λεσβιών, των ομοφυλόφιλων, των αμφιφυλόφιλων, των τρανσέξουαλ και των μη δυαδικών ατόμων και μάλιστα αρνείται την αξιοπρέπειά τους ως ανθρώπινα όντα.
Οι εκστρατείες για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων έχουν υπονομευτεί από τον νυν πρωθυπουργό Φουμίο Κισίντα και τους συντηρητικούς του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος.
Η Ιαπωνία είναι το μοναδικό μέλος των G7 που δεν έχει αναγνωρίσει τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και δεν έχει εφαρμόσει νόμους κατά των διακρίσεων για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.
Στο φετινό Rainbow Pride του Τόκιο, πρεσβευτές από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ολλανδία συμμετείχαν στις εκδηλώσεις διεκδικώντας τα δικαιώματα των σεξουαλικών μειονοτήτων. Οι Ιάπωνες ακτιβιστές/ριες παροτρύνουν επίσης την κυβέρνηση να θεσπίσει νόμο κατά των διακρίσεων πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της G7 στη Χιροσίμα.
Πορεία Απελευθέρωσης: Μια διατομεακή πορεία
Μαζί με το Tokyo Rainbow Pride, στις 22 Απριλίου πραγματοποιήθηκε η Πορεία Απελευθέρωσης στο Τόκυο στην ίδια περιοχή της Σιμπούγια.
Η εκδήλωση σχεδιάστηκε ξεχωριστά από το Tokyo Rainbow Pride, προκειμένου να προβάλλει ένα ευρύ φάσμα διεκδικήσεων κατά των διακρίσεων, όπως η διατομεακότητα (intesectionality) (διάφορες μορφές διακρίσεων και κοινωνικού αποκλεισμού) και οι σύνθετες διακρίσεις.
Η συγκεκριμένη εκδήλωση οργανώθηκε κυρίως από ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και σεξεργάτες/ριες. Η Σιμπούγια έχει μακρά ιστορία αποκλεισμού των αστέγων όταν μετέτρεψε ένα πάρκο κοντά στο σταθμό Σιμπούγια σε εμπορική εγκατάσταση.
Περίπου 200 ακτιβιστές και διάφορες μειονότητες που αντιστέκονται στις διακρίσεις και τον αποκλεισμό περπάτησαν στους δρόμους της Σιμπούγια διαδηλώνοντας ενάντια στις διακρίσεις των ΛΟΑΤΚΙ+, τον αποκλεισμό των αστέγων, την έμφυλη ανισότητα, τη φτώχεια και τον ρατσισμό κατά των αλλοδαπών κατοίκων στην Ιαπωνία.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο International Viewpoint.
Διαβάστε επίσης:
