Με μια έκθεση αφιερωμένη στην εξέγερση του Stonewall, το Κέντρο Φεμινιστικής Τέχνης Elizabeth A. Sackler, του Brooklyn Museum της Νέας Υόρκης, διερευνά τα ίχνη της κληρονομιάς που άφησαν στη σύγχρονη κουλτούρα οι πρώτες μορφές δημόσιας και ριζοσπαστικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων των LGBTQ+ κοινοτήτων.
Συντακτική ομάδα pass-world.gr
Η εξέγερση στο Stonewall, ένα από τα ορόσημα της αφύπνισης των LGBTQ+ κοινοτήτων στην Αμερική, αποτέλεσε και την πηγή έμπνευσης των πρώτων gay pride πορειών.
Στις 28 Ιουνίου 1969, το γκέι μπαρ Stonewall Inn, στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης, δέχθηκε επίθεση από την αστυνομία, σε μια εποχή όπου η ομοφυλοφιλία ήταν παράνομη σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ, εκτός από αυτή του Ιλινόι.
Η εισβολή της αστυνομίας στα γκέι μπαρ και η σύλληψη των εργαζομένων και των πελατών τους ήταν μια συνήθης πρακτική της εποχής, ενώ πολλά από τα γκέι bar που κατάφερναν να λειτουργήσουν, συμπεριλαμβανομένου του Stonewall, ελέγχονταν από τη μαφία, η οποία πλήρωνε διεφθαρμένους αστυνομικούς για την ανοχή τους.
Την ημέρα της εξέγερσης, η αστυνομία εισέβαλε στο μπαρ με το πρόσχημα ότι αυτό δεν διέθετε νόμιμη άδεια πώλησης αλκοόλ και προσπάθησε να συλλάβει κάποιους από τους/τις θαμώνες, σπρώχνοντας και τραβώντας τους έξω από το μπαρ.
Σε αντίθεση, όμως, με το παρελθόν ήταν η πρώτη φορά που ο βίαιος διασυρμός στον δρόμο των γκέι και των drag queens και η απόπειρα σύλληψης τους, οδήγησε σε βίαιη αντίδραση.
Το συγκεντρωμένο πλήθος άρχισε να πετά αντικείμενα εναντίον των αστυνομικών και να αντιστέκεται στις συλλήψεις, ενώ οι αστυνομικοί αναγκάστηκαν να οχυρωθούν μέσα στο μπαρ. Τις επόμενες ώρες ο συγκεντρωμένος κόσμος έξω από το Stonewall ολοένα και αυξανόταν, ενώ η ένταση εναντίον των αστυνομικών μεγάλωνε, με διαρκείς ρίψεις αντικειμένων και αποκλεισμό του κτιρίου όπου αυτοί είχαν καταφύγει.
Τελικά, η επέμβαση νέας ενισχυμένης αστυνομικής δύναμης διέλυσε το πλήθος, ωστόσο για τις επόμενες πέντε ημέρες το Stonewall μετατράπηκε σε σημείο συγκέντρωσης της γκέι κοινότητας της Νέας Υόρκης, που αρνούνταν πλέον να ζει κρυμμένη και υπό διωγμό.
Το εξώφυλλο της Village Voice, που κυκλοφόρησε στις 2 Ιουλίου, ονομάζοντας τους ανθρώπους που εξεγέρθηκαν «αδερφές», προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση του πνεύματος αντίστασης γύρω από το Stonewall.
Συνθήματα για την ορατότητα της γκέι κοινότητας και την γκέι υπερηφάνεια εμφανίστηκαν στους δρόμους, ενώ οι οργανώσεις που δραστηριοποιούνταν ήδη για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων μπήκαν σε μια νέα περίοδο ριζοσπαστικοποίησης.
Το επόμενο διάστημα μετά την εξέγερση του Stonewall δημιουργήθηκαν οι οργανώσεις Gay Liberation Front και Gay Activists Alliance, συνδέοντας ακόμα στενότερα το ομοφυλοφιλικό κίνημα με τα αιτήματα κοινωνικής απελευθέρωσης και πολιτικής ισότητας της δεκαετίας του 1960 στην Αμερική.
Κατά την πρώτη επέτειο της εξέγερσης του Stonewall, στις 28 Ιουνίου 1970, οι γκέι οργανώσεις της Νέας Υόρκης οργάνωσαν την πορεία Christopher Street Liberation March, ως πρώτη πράξη της εβδομάδας Gay Pride, ένα παράδειγμα που ακολούθησαν ακτιβιστές στο Λος Άντζελες, το Σικάγο, το Σαν Φρανσίσκο και τη Βοστόνη.
Η έκθεση του Brooklyn Museum, με τίτλο “Nobody Promised You Tomorrow: Art 50 Years After Stonewall”, τιμά την 50η επέτειο αυτής της ιστορικής εξέγερσης, διερευνώντας την καθοριστική επίδρασή της στη σύγχρονη τέχνη και οπτική κουλτούρα.
Η έκθεση παρουσιάζει έργα 28 LGBTQ+ καλλιτεχνών που γεννήθηκαν μετά 1969, των οποίων «το έργο πραγματεύεται τις ιδιαίτερες πολιτικές συνθήκες της εποχής μας, θέτοντας ερωτήματα για το πώς οι στιγμές γίνονται μνημεία», όπως σημειώνουν οι επιμελητές/ριες της έκθεσης. Μέσα από τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τις εγκαταστάσεις, την performance και τα βίντεο, οι καλλιτέχνες διερευνούν τα αλληλοδιαπλεκόμενα θέματα της εξέγερσης, της ενθύμησης, της φροντίδας και της επιθυμίας.
Πηγές: History.com, Brooklyn Museum
Διαβάστε επίσης: “Πώς είναι η ζωή ενός διεμφυλικού στην Αμερική του Τραμπ;”
