Αιώνες απέχει η διασφάλιση της πλήρους ισότητας μεταξύ των φύλων, σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες.
Συντακτική ομάδα pass-world.gr
Και φέτος, η 8η Μαρτίου, η Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών, συνιστά μια επέτειο δημόσιας τιμής για τους αγώνες των γυναικών μέσα στην ιστορία αλλά και ενεργού κινητοποίησης ενάντια στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης και ανισότητας που εξακολουθούν να επιβιώνουν εις βάρος τους.
Και ενώ κάποιοι μπορεί να διατηρούν την ψευδαίσθηση ότι η έμφυλη ισότητα έχει επιτευχθεί, η δυσοίωνη πρόβλεψη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών είναι ότι απαιτούνται άλλα 300 χρόνια για την πλήρη επίτευξη αυτού του στόχου.
«Η ισότητα των φύλων απομακρύνεται όλο και περισσότερο», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες, κατά την έναρξη των φετινών εργασιών της Επιτροπής για το Καθεστώς των Γυναικών (CWS67), στη Νέα Υόρκη.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η πλήρης επίτευξη έμφυλης ισότητας τοποθετείται από τον Οργανισμό ως εφικτός στόχος στα «300 χρόνια από τώρα».
Μιλώντας για δραματική επιδείνωση της θέσης των γυναικών σε διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων στο Αφγανιστάν, όπου οι γυναίκες και τα κορίτσια έχουν εξοστρακιστεί πλήρως από τη δημόσια ζωή, ο Γκουτέρες σημείωσε ότι «τα δικαιώματα των γυναικών κακοποιούνται, απειλούνται και παραβιάζονται σε όλο τον κόσμο».
Παράλληλα, αναφορά έγινε και στην ανατροπή των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών, χωρίς ωστόσο να κατονομάζονται συγκεκριμένες χώρες. Η καταπάτηση αυτών των δικαιωμάτων, που κινητοποίησε ένα μεγάλο ρεύμα αντιδράσεων παγκοσμίως, δεν εξαιρεί δυτικές φιλελεύθερες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, με την ανατροπή του δεδικασμένου για τις αμβλώσεις.
Ο Γενικός Γραμματέας επίσης δεν αναφέρθηκε στο Ιράν, το οποίο ωστόσο αποβλήθηκε από την αρμόδια Επιτροπή του Οργανισμού, μετά την καταστολή των εξεγέρσεων των γυναικών.
«Η πρόοδος που σημειώθηκε επί δεκαετίες εξαφανίζεται μπροστά στα μάτια μας», ανέφερε ο ίδιος, σημειώνοντας ότι «η πατριαρχία αντεπιτίθεται. Το ίδιο κι εμείς».
Η αναφορά στην πατριαρχία είναι σημαντική, καθώς παραπέμπει ευθέως στους δομικούς παράγοντες που σχετίζονται με την ανισότητα και τη βία εις βάρος των γυναικών.
Όπως είχε περιγράψει η εμβληματική φεμινίστρια bell hooks, πολλά από τα επιχειρήματα που έχουν υποστηρίξει ότι ο φεμινισμός δεν έχει πια νόημα εστιάζουν απλώς στο επίπεδο της τυπικής ισότητας και των θεσμικών δικαιωμάτων.
Ωστόσο, η ίδια υπογράμμιζε ότι η ανατροπή της πατριαρχίας, ως σύστημα οργάνωσης των έμφυλων σχέσεων και αναπαραγωγής της κυριαρχίας, των πολλαπλών αποκλεισμών και της καταπίεσης, είναι ο μόνος τρόπος για την επίτευξη της πραγματικής ισότητας.
Απαντώντας στα σοβαρά πισωγυρίσματα που συναντά ο αγώνας για διασφάλιση έμφυλης ισότητας στον κόσμο, τα διαφορετικά φεμινιστικά κινήματα αναπτύσσουν σήμερα μια εντυπωσιακή εγρήγορση, δικτύωση και αναζωογόνηση των περιεχομένων και των διεκδικήσεών τους.
Αναγκαία προϋπόθεση για την επιβίωση, την ενδυνάμωση και την επίτευξη των σκοπών τους είναι ο συμμαχικός τους χαρακτήρας, o οποίος ταυτόχρονα αναγνωρίζει την πολλαπλότητα και τη διαφορετικότητα αυτών των κινημάτων.
Με άλλα λόγια, το μέλλον του σημερινού φεμινισμού είναι η αναγνώριση αυτού που στη σύγχρονη φεμινιστική σκέψη ονομάζεται διατομεακότητα, η οποία νοηματοδοτεί τις διαφορετικές φωνές και εμπειρίες των γυναικών ανά τον κόσμο, καθώς και το γεγονός ότι η έμφυλη καταπίεση συχνά διασταυρώνεται με άλλα συστήματα εξουσίας και καθυπόταξης, όπως ο ρατσισμός, ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός, η ταξική ανισότητα, η συνοριακή και κρατική βία.
Όπως δείχνει η σημερινή πραγματικότητα των έμφυλων αγώνων, αυτός ο πολυφωνικός φεμινισμός είναι αποφασισμένος να παλέψει για να καταστήσει την πρόβλεψη των 300 χρόνων μια ανησυχητική προφητεία που δεν εκπληρώθηκε.
Διαβάστε επίσης:
Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών: Οι ιστορικές ρίζες μιας μαχητικής γιορτής
H οικειοποίηση του φεμινισμού από τον νεοφιλελευθερισμό και οι έμφυλοι αγώνες του 99%
