Άρχισαν να συγκεντρώνονται πριν ακόμα ξημερώσει, πριν ακόμα διαλυθεί η υγρασία και η ομίχλη γύρω από το Μνημείο του Ουάσιγκτον. Έφτασαν με αεροπλάνα, τρένα και λεωφορεία, πήραν τα αυτοκίνητα για να διασχίσουν την εθνική οδό, και μόλις έφτασαν στην πρωτεύουσα στριμώχτηκαν μαζί με τις πικέτες τους σε βαγόνια του μετρό ή έκαναν τη διαδρομή με τα πόδια.
Οι διοργανώτριες της Πορείας Γυναικών στη Ουάσιγκτον ήλπιζαν να συγκεντρωθούν γύρω στους 200.000 ανθρώπους. Τελικά, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αρχών, στη διαδήλωση παρευρέθηκαν 500.000, πολύ περισσότεροι από όσους παρακολούθησαν την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ την προηγούμενη μέρα. Μια συγκέντρωση τόσο μεγάλη που οι αρχές άλλαξαν τη σχεδιασμένη διαδρομή της και την απέτρεψαν από το να πορευτεί προς τον Λευκό Οίκο.
Δεκαετίες τώρα, το Εθνικό Εμπορικό Κέντρο της Ουάσιγκτον, όπου διεξήχθη η πορεία, έχει φιλοξενήσει ιστορικές στιγμές, όπως την ομιλία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ το 1963, την «Πορεία του Ενός Εκατομμυρίου» μετά το κάλεσμα του Λουίς Φάρακαν το 1995, αλλά και την πολυπληθή εορταστική συγκέντρωση μετά την ορκωμοσία του Μπαράκ Ομπάμα το 2009.
To Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017, η συγκέντρωση της Πορείας Γυναικών δεν ήταν λιγότερο εντυπωσιακή, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες και άνδρες –πολλοί ανάμεσα τους φορώντας ροζ σκουφάκια– βρέθηκαν μαζί σε μια στιγμή ανυπακοής και ενότητας.
Τα μηνύματα στις πικέτες και τα πανό ήταν πολλά και διαφορετικά. Αλλά το κοινό θέμα ήταν η δήλωση ότι η ατζέντα του Τραμπ δεν πρόκειται να περάσει εύκολα, κατά τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων ετών, ειδικά όσον αφορά το ζήτημα των γυναικών.
«Πορευόμαστε σήμερα για να υπερασπιστούμε τον ηθικό πυρήνα αυτής της χώρας, ενάντια στον οποίο ο νέος Πρόεδρος εξαπολύει πόλεμο», δήλωσε η ηθοποιός Αμέρικα Φερέρα, προσθέτοντας, «Η αξιοπρέπειά μας, η προσωπικότητά μας, τα δικαιώματά μας δέχονται επίθεση και χθες ανέλαβε την εξουσία μια πλατφόρμα μίσους και διχασμού. Όμως, η Αμερική δεν είναι ο Πρόεδρος. Η Αμερική είμαστε εμείς και είμαστε εδώ για να μείνουμε».
Η πορεία στην Ουάσιγκτον ήταν μία από τις χιλιάδες που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Διαδηλωτές και διαδηλώτριες συγκεντρώθηκαν σε κάθε πολιτεία των ΗΠΑ, σε πολλές πόλεις της Ευρώπης με ιδιαίτερα μαζική την Πορεία στο Λονδίνο, αλλά και στο Σίδνεϋ. Το νούμερο των «αδελφών» πορειών έφτασε στις 600, και οι διοργανώτριες εκτιμούν ότι περίπου 3 εκατομμύρια άνθρωποι συμμετείχαν στην Πορεία συνολικά, σε όλο τον κόσμο.
Ακόμα και στο Παραντάιζ Μπέυ, μια γωνιά της Ανταρκτικής, συγκεντρώθηκε μια μικρή ομάδα διαδηλωτριών/τών.
Μετά από αρκετές ώρες ομιλιών και καθώς η κίνηση στο Εθνικό Εμπορικό Κέντρο άρχισε να γίνεται δύσκολη, η διαδήλωση ξεκίνησε, με δυνατά συνθήματα και χειροκροτήματα, καθώς κατευθυνόταν δυτικά, προς τη λεωφόρο Ανεξαρτησίας.
Η Φράνσις Κλαρκ από τη Νέα Υόρκη είπε ότι αισθανόταν ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να παρευρεθεί, «καθώς οι φωνές των ανθρώπων δεν ακούγονται από όσους είναι αυτή τη στιγμή στην εξουσία».
Η Μισέλ Φορτίν είχε έρθει από τον Καναδά. Αισθάνεται μεγάλη αγωνία για την πιθανότητα να επιτεθεί ο Τραμπ στα δικαιώματα των LGBT και τα αναπαραγωγικά δικαιώματα, καθώς και να περικόψει τη χρηματοδότηση στην εκπαίδευση. «Δεν υπάρχει τίποτα καλό ούτε στις προτάσεις ούτε στην προσωπικότητά του. Το μόνο καλό τού Τραμπ είναι ότι η εκλογή του μας κινητοποίησε για να αναλάβουμε δράση», είπε.
Οι διαδηλώτριες/ές ήταν νέες και μεγαλύτερες, διαφορετικών θρησκειών, φυλετικών χαρακτηριστικών και σεξουαλικού προσανατολισμού. Πολλές μαμάδες είχαν έρθει με τις κόρες τους. Συχνά έβλεπες και μια ομάδα των τριών: γιαγιά-μαμά-κόρη.
Τα συνθήματα: «Η ζωή των μαύρων έχει αξία», «Θέλουμε Πρόεδρο, όχι έναν τρομακτικό τουιτερά», και το σύνθημα ερώτησης-απάντησης: «Πες μου πώς μοιάζει μια δημοκρατία–έτσι μοιάζει μια δημοκρατία».
Μια από τις διαδηλώτριες σχολίασε ότι στα νεανικά της χρόνια συμμετείχε στον αγώνα για το δικαίωμα επιλογής μιας γυναίκας και το δικαίωμα στην έκτρωση, όπως κατοχυρώνεται στην απόφαση “Roe v. Wade” του Ανώτατου Δικαστηρίου του 1973. Το γεγονός ότι η κόρη της μπορεί να χρειαστεί να ξαναδώσει αυτές τις μάχες είναι κάτι που τη σοκάρει, είπε.
Η Ταμάρα Μπέους από το Σαν Ντιέγο πορευόταν με τον άντρα της. Τα θέματα που την απασχολούν με την ανάληψη της Προεδρίας από τον Τραμπ είναι πάρα πολλά για να τα απαριθμήσει, όπως είπε. Αυτό όμως που τη φοβίζει περισσότερο είναι το ενδεχόμενο περιορισμού της ελευθερίας του Τύπου, η πιθανή κατάργηση του προγράμματος Obamacare (Affordable Care Act) και η ρητορική «μίσους και τρόμου» που αποκτά δύναμη. «Πιστεύω ότι μπορεί να κάνει τόσο μεγάλη ζημιά», είπε.
Η Βικτόρια Πόλεϊ έκανε ένα ταξίδι δέκα ωρών από την Αουγκούστα της Τζόρτζια. Λέει ότι η εκλογή του Τραμπ δεν την εξέπληξε, καθώς προέρχεται από μια «κόκκινη πολιτεία» (Σ.τ.Μ. “red-states” αποκαλούνται οι πολιτείες που παραδοσιακά ψηφίζουν το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στις Προεδρικές εκλογές, ενώ «μπλε πολιτείες» [blue states] αυτές τις οποίες κερδίζει συχνότερα το Δημοκρατικό Κόμμα). «Ο Μάικ Πενς μού φαίνεται ακόμα μεγαλύτερη απειλή και από τον ίδιο τον Τραμπ», είπε αναφερόμενη στον Αντιπρόεδρο, ο οποίος έχει μακρά ιστορία ως πολέμιος των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών, του δικαιώματος στην έκτρωση αλλά και της LGBT κοινότητας. «Φοβάμαι ότι θα πάρει πίσω τα δικαιώματά μας, είπε.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Independent, στις 22 Ιανουαρίου 2017.
